De eerste dagen in Canada - Reisverslag uit Kentville, Canada van Bernice Sepers - WaarBenJij.nu De eerste dagen in Canada - Reisverslag uit Kentville, Canada van Bernice Sepers - WaarBenJij.nu

De eerste dagen in Canada

Door: Bernice

Blijf op de hoogte en volg Bernice

18 Januari 2015 | Canada, Kentville

Hoi iedereen,

Inmiddels zit ik alweer 12 dagen in Canada, 12 dagen waarin een hoop is gebeurd!

Op 6 januari vertrok ik met mijn moeder vanaf Amsterdam naar Philadelphia. Het was op Schiphol nog even spannend, omdat ze het formulier waarmee ik een Study Permit zou kunnen bemachtigen niet herkenden. Gelukkig bleek het een nieuw soort formulier te zijn en verliep de reis verder erg soepel en zonder vertragingen. Wel moest ik op Schiphol en het vliegveld van Philadelphia verschillende vragen beantwoorden, zoals: ''Waar ga je heen? Waarom? Waar slaap je dan? Wanneer ga je terug? Wat voor opleiding doe je?''.

Op 7 januari vertrokken we vanaf Philadelphia naar Halifax, nu zou het echt gaan beginnen! Ik was best wel zenuwachtig, omdat niet iedereen op Schiphol het formulier herkende. Toen we op het vliegveld van Halifax waren, werd ik doorgestuurd naar Immigratie. Ik moest Immigratie ervan overtuigen dat ik echt alleen maar voor mijn studie in Canada was en dat ik niet voor altijd zou blijven. Ze wilden zelfs weten wat het onderzoek van mijn vorige stage was. Gelukkig waren mijn papieren in orde en waren ze ervan overtuigd dat ik de waarheid sprak, dus ik krijg het felbegeerde Study Permit. Onze koffers waren inmiddels al van de band gehaald en in een afgesloten hok opgeslagen! In de aankomsthal stond één van mijn begeleiders al op ons te wachten, want hij wilde me voorstellen aan iedereen op het kantoor in Kentville. Na vele handen geschud te hebben, gooiden we snel onze koffers af in het bed & breakfast in Berwick en daarna gingen we in Wolfville uit eten met mensen van mijn stage. Echt ontzettend leuk dat we zo goed werden opgevangen!

De daaropvolgende twee dagen ben ik meteen aan de slag gegaan op kantoor om mijn onderzoeksvoorstel te schrijven. In het weekend was ik natuurlijk vrij, dus toen hingen mijn moeder en ik de toerist uit. Op zaterdag gingen we naar Halifax om wat bezienswaardigheden te bekijken, zoals de Citadel. Ook zijn we naar het Maritime Museum of the Atlantic gegaan om wat te leren over de geschiedenis van Nova Scotia (de provincie). Zo leerden we dat de Titanic hier (relatief) vlakbij is gezonken, best interessant!

Het bed & breakfast (Pillowcase) waar we verbleven werd gerund door twee hele lieve mensen. Ze zagen ons meer als vrienden dan als gasten die binnen een paar dagen toch weer zouden vertrekken. Iedere ochtend kregen we een heerlijk ontbijt bestaande uit vers fruit, yoghurt, toast en iets extra’s zoals muffins, wafels of blueberry pancakes. Niet verkeerd natuurlijk om een stagedag zo te beginnen!

Maandagavond moest mijn moeder weer terug naar Nederland en dat betekende dat ik geen slaapplek meer had. De planning was dat ik maandag met het onderzoek zou beginnen en dat ik dan in een huis in de buurt zou slapen. Helaas lag er op dat moment nog niet genoeg sneeuw om met het onderzoek te starten, dus we konden nog niet naar dat huis vertrekken. Dus maandagochtend bracht mijn moeder me (met al mijn koffers) naar stage zonder dat we wisten waar ik die nacht zou slapen. Gelukkig bood één van mijn begeleiders aan dat ik wel bij hem en zijn vrouw zou kunnen blijven totdat ik met het onderzoek zou beginnen. Hij stelde zelfs voor dat ik mijn moeder ging uitzwaaien op het vliegveld en dat hij me dan weer kwam ophalen, hartstikke aardig! Hij en zijn vrouw zijn ontzettend gastvrij. Ze hebben ruimte gemaakt voor me gemaakt in de logeerkamer en zelfs een extra kast neergezet, zodat ik niet uit een koffer hoef te leven. Als ze het idee hebben dat ik iets nodig heb, dan halen ze dat voor me.

Vrijdag ben ik naar Acadia University geweest. Ik ben een visiting scholar op Acadia, zodat ik de lab meetings kan bijwonen en wat studenten leer kennen. Zo hoef ik, volgens mijn begeleider, niet alleen maar met oude mannen op te trekken ;). Hopelijk kan ik, als ik klaar ben met het veldwerk, in de buurt van de universiteit gaan wonen.

Waarschijnlijk vertrekken we dinsdagochtend naar de onderzoekslocatie. Het onderzoek gaat plaatsvinden in de highlands van Cape Breton Island, wat hier vijf a zes uur rijden vandaan is. Ik heb afgelopen woensdag al een kijkje kunnen nemen, omdat ik kon meerijden met iemand die de sneeuwscooters moest afleveren. Misschien is het wel leuk om jullie wat over het onderzoek te vertellen. Mijn stage houdt in dat ik sporen ga zoeken van de lynx, de coyote en hun prooidieren. De lynx zakt dankzij zijn grote poten niet weg in de sneeuw, dus hij leeft op hoog in het berggebied. De coyote leeft ook op Cape Breton Island, maar normaal gesproken komen deze twee dieren elkaar tijdens de winter niet tegen, omdat de coyote zo ver in de sneeuw wegzakt dat hij liever onderaan de berg blijft. Het feit is dat er tijdens de winter enorm veel gebruik wordt gemaakt van sneeuwscooters, daarom zijn er nu veel paden met aangedrukte sneeuw. De coyote gebruikt deze paden om naar boven te lopen, naar het leefgebied van de lynx. Het gevolg hiervan kan zijn dat de coyote daarbovenop de berg zoveel konijnen eet dat er te weinig overblijven voor de lynx. De lynx is al bedreigd, dus het is heel belangrijk dat er in ieder geval voldoende voedsel beschikbaar is. Ik ga kijken waar de coyote en lynx voorkomen, wat ze eten en wanneer de coyotes nou precies gebruikmaken van de sneeuwscooter paden. Waarschijnlijk gaan we woensdag oefenen met het rijden op de sneeuwscooter, want we hebben een sneeuwscooter nodig om de onderzoekslocatie te bereiken. De afstanden zijn te groot om te lopen en auto’s komen op een gegeven moment vast te zitten in de sneeuw. Heel erg gaaf natuurlijk dat ik ga leren hoe ik op een sneeuwscooter moet rijden, dus daar heb ik erg veel zin in!

Verder is het hier super mooi, vooral ’s ochtends, wanneer de sneeuw nog vers is. Dan zijn alle bomen wit en zie je soms een hert voedsel zoeken. Het is een genot om hier op de snelweg te rijden, want er zijn geen files en je ziet de snelweg vaak door het heuvelachtige landschap kronkelen. Heel anders dan in Nederland! Ook zijn er hier zo weinig mensen, overal is natuur. Iedere dag komt er een beetje meer sneeuw bij en de temperatuur ligt tussen -20 graden Celsius ‘s nachts en 7 graden Celsius overdag.

Tot de volgende update!

  • 19 Januari 2015 - 21:04

    Danine:

    Leuk om te lezen en goed om te horen dat je zo goed bent opgevangen! geniet er lekker van! Liefs Danine.

  • 16 Februari 2015 - 20:14

    John:

    Bernice

    That is Canada! And now with all that snow, you get to drive a snowmobile as well! Hopefully you get to see a Lynx and a Coyote. Enjoy it, Spring is only 2 months away!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bernice

Actief sinds 17 Jan. 2015
Verslag gelezen: 402
Totaal aantal bezoekers 4835

Voorgaande reizen:

06 Januari 2015 - 23 Juli 2015

Stage Canada

Landen bezocht: