De laatste weken in Canada

Hoi iedereen,

Dit is mijn laatste reisverslag, niet vanuit Nova Scotia, maar vanuit Toronto. Ik zit nu namelijk te wachten op mijn vlucht naar Londen Heathrow om vervolgens over te stappen op een vliegtuig naar Schiphol. Maar voordat ik weer in Nederland ben, zal ik jullie nog even over mijn laatste weken in Canada vertellen.

Eind mei heb ik eidereenden geringd. Het ringen was een heel leuk en bijzonder proces, omdat we daarvoor jachthonden gebruikten. Wanneer de honden losgelaten werden, gingen ze meteen op zoek naar eenden. Zodra de honden een eend te pakken hadden, zochten ze een persoon om de eend aan te geven. Deze eenden houden zich “dood” als er gevaar dreigt, dus de eenden vlogen niet weg zodra wij ze van de honden overnamen. Vervolgens brachten we een ring om de poot aan en lieten we de eenden weer los. We verbleven op een kamp op Bon Portage Island en daar zijn ‘s avonds bij het kampvuur natuurlijk de nodige biertjes genuttigd ☺.

Juni was een vrij rustige maand waarin ik vooral op kantoor zat, maar in juli heb ik wat leuke uitstapjes gedaan. Het begon met een lang weekend op Cape Breton Island met Karissa en Amanda, twee andere studenten. We verbleven in een hostel aan de rand van het Cape Breton National Park. Het weer was werkelijk fantastisch, het was iedere dag rond de 25 graden met een prachtig zonnetje. We zijn naar het strand geweest en hebben vooral heel erg veel gewandeld op de paden in het nationale park. Tijdens zo’n wandeling zagen we zelfs een walvis in de oceaan, wat een geweldige ervaring! Verder stapte ik nog bijna op twee slangen (oeps!) en zagen we héél veel eekhoorns. Ook hebben we een walvistour gedaan. Met een rubberboot gingen we de oceaan op en daar zagen we heel veel zeehonden, dwergvinvissen en de gewone vinvis, het op één na grootste dier op aarde! Ik zou niet nog eens snel zo’n walvistour doen, omdat ik het idee had dat we de walvissen soms opjaagden, maar het was natuurlijk wel fantastisch om walvissen te zien.

De twee weken daarna moest ik hard aan het werk, omdat het einde van mijn stage in zicht kwam. Gelukkig is het gelukt om alle benodigde data en informatie te verzamelen, dus op 17 juli kon ik met een gerust hart Jorian van het vliegveld halen. Hij kwam mij tijdens mijn laatste week opzoeken, zodat hij ook wat van Nova Scotia kon zien. Op zaterdag bood iemand van mijn stage aan om ons wat mooie plekken te laten zien (heel lief!), dus zij bracht ons naar een uitkijkpunt, het strand en een boerderij. Op zondag gingen we naar Halifax, naar het Museum of Natural History. Dat was een heel erg leuke manier om Jorian de natuur van Nova Scotia te laten zien, zonder dat we diep de bossen in hoefden. ’s Avonds gingen we uit eten met een drie andere studenten. Maandag gingen we naar Lunenburg, een mooie havenplaats, en daar bezochten we het Fisheries Museum of the Atlantic. In dat museum bekeken we het aquarium, gingen we verschillende boten op en leerden we veel over de kreeftvisserij. Later op de dag deden we een boottocht van zo’n 2-3 uur. Tijdens die tocht bezochten we niet alleen grotten, maar we zagen ook zeehonden, papegaaiduikers, een haai en walvissen (gelukkig achtervolgde deze kapitein de walvissen niet!). Dinsdag en woensdag was ik vooral bezig met inpakken en we gingen uit eten met mensen van mijn stage, zodat ik afscheid kon nemen.

Nu ik dit verslag schrijf begint het een beetje door te dringen dat mijn stage voorbij is, dus dat betekent: niet meer sneeuwscooter rijden, geen diersporen identificeren, geen helikoptervluchten, niet meer eenden ringen, geen lange wandelingen in de Canadese bossen, geen boottochten op de Atlantische Oceaan. Wat ga ik dat missen! En ik heb niet alleen veel ervaring opgedaan, ik heb ook fantastische mensen ontmoet. Ik ben de mensen van mijn stage en de universiteit zo dankbaar dat ze me met open armen hebben ontvangen. Hoe blij ik ook ben om straks weer in Nederland te zijn, ik had dit voor geen goud willen missen!

Bedankt voor het lezen van mijn reisverslagen!